Йигит билан қиз ҳайвонот боғига боришди. Урғочиси билан ўйнаётган маймунни кўришди. Қиз: «Қандай романтик севги?!» дейди.
Қафасдаги шерларнинг олдига боришганда улар жимгина ўтирган иккита шерни кўришди, шернинг урғочиси нарида ётарди. Қиз: «Қандай ғамгин севги» дейди.
Ўшанда йиги: «Уларга бўш шиша бутилкани ташлагин, нима бўлишини кўрасан». У бутилкани ташлади. Шер ирғиб сакраб, ўз урғочисини ҳимоя қилди.
Йигит «Маймунлар қафасига ташла», дебди. Қиз бутилкани ташлаганда маймун бутилкадан ўзини ҳимоя қилиб, урғочисини ташлаб қочди. Йигит қизга «Олдингда ўзини намоён қилаётган одамларга алданма. Одамларни ўзининг сохта туйғулари билан алдайдиганлар бор. Шундай инсонлар борки, ўз туйғуларини севгига чулғанган юракларига ичига яширишади» деди.
Донолик зийнатининг чўққиси: маймунлар қанчалар бўлса, шерлар шунчалар кам.
Хуршида Хоним